ประวัติของกีฬาแบดมินตัน

ประวัติดั้งเดิม ของกีฬาแบดมินตัน

มีต้นกำเนิดที่ไม่ชัดเจนไม่มีหลักฐานแน่ชัดถึงต้นตอแหล่งกำเนิดของ กีฬาประเภทนี้ มีแต่หลักฐานบางชิ้นที่บ่งชี้ให้ทราบว่า กีฬาแบดมินตันมีเล่นกันประปรายในยุโรป ตอนปลายศตวรรษที่17 จากภาพสีน้ำมันหลายภาพได้ยืนยันว่า กีฬาแบดมินตันเล่นกันแพร่หลายในราชสำนักต่าง ๆ ของยุโรป แม้ว่าจะเรียกกันภายใต้ชื่ออื่น ๆ ก็ตามจากหลักฐานของภาพเก่า ๆ ปรากฏว่ามีการเล่นเกมในลักษณะที่คล้ายกับลูกขนไก่ในประเทศจีนช่วงศตวรรตที่ 7 ชาวจีนนำอีแปะที่มีรู แล้วใช้ขนไก่หลายเส้นเสียบผ่านรูอีแปะสองสามอันให้อีแปะ เป็นตัวถ่วงน้ำหนัก ใช้ เชือกมัด ตรงปลายเอาไว้ไม่ให้หลุด เวลาเล่นจะตั้งวง เล่นกันตั้งแต่สองคนขึ้นไป
หรือจะเล่นพร้อมกัน 3-4 คน ใช้เท้าเตะกันไปมาทำนองเดียวกันกับที่คนไทย
เล่นตะกร้อล้อมวง

ในศตวรรษที่ 13 ปรากฏหลักฐานว่า ชาวอินเดียนแดงในทวีปอเมริกาใช้ขนไก่หรือขนนก เสียบมัดติดกับก้อนกลม ให้ปลายหางของขนไก่ชี้ไปทางเดียวกันเป็นพู่กระจายออกด้านหลัง เวลาเล่นใช้มือจับก้อนกลมแล้วปาไปยังผู้เล่นอื่น ๆ ให้ช่วยกันจับ ตลอดจนช่วงที่กล่าวมานี้ ยังไม่มีการใช้แร็กเกตหรือ อุปกรณ์อื่น ๆ ตีปะทะลูกขนไก่ แต่ใช้มือ หรืออวัยวะอื่น ๆ แทนจนกระทั่งในศตวรรษที่ 14

ชาวญี่ปุ่นได้มีการใช้ขนไก่ อเมริกาตอนใต้ใช้หญ้าฟางพันขมวดเข้าด้วยกันจนเป็นก้อนกลม แล้วใช้ขนไก่หรือขนนกเสียบผูกติดกับหัวไม้ แล้วใช้ไม้แป้นที่ทำจากไม้กระดาน สลักด้วยลวดลายหรือรูปภาพหวดเจ้าลูกขนไก่ไปมา นับว่าเป็นวิวัฒนาการในรูปลักษณ์ของการเล่น
แบดมินตันที่ใกล้เคียงกับยุคปัจจุบันมากที่สุด โดยมีการใช้แร็กเกตตีลูกขนไก่
แทนการใช้อวัยวะของร่างกายในศตวรรตที่ 17 พระราชินีคริสตินาแห่งสวีเดนทรงโปรดแบดมินตันเป็นประจำ โดยมีไม้แร็กเกต ที่จำลองมาจาก แร็กเกต เทนนิส

เริ่มมีลูกขนไก่หรือขนนกผูกเสียบติดกับหัวไม้ก๊อกและปรากฏมีภาพวาดแสดงให้เห็นมงกุฎราชกุมารเจ้าฟ้าชายเฟรดเดอริคแห่งเดนมาร์คในศตวรรษที่17เช่นเดียวกันทรงแบดมินตันด้วยแร็กเกต แต่ยุคนั้นเรียกเกมเล่นนี้ว่าแบทเทิลดอร์กับลูกขนไก่และเกมเล่นในลักษณะเดียวกันมีการเล่นในราชสำนักของเยอรมันนีสมัยศตวรรษที่18กษัตริย์ของปรัสเซียเฟรดเดอริคมหาราชและพระเจ้าหลานเธอเฟรดเดอริควิลเลียมที่สองได้ทรงแบดมินตันอย่างสม่ำเสมอ

ประวัติของกีฬาแบดมินตันมาบันทึกกันแน่นอนและชัดเจนในปีค.ศ.1870ปรากฏว่ามีเกมการเล่นกีฬาลูกขนไก่เกิดขึ้นที่ เมืองปูนาในประเทศอินเดียซึ่งเป็นเมืองเล็ก ๆห่างจากทางใต้ของเมืองบอมเบย์ ประมาณ 50 ไมล์ต่อมามีนายทหารในประเทศอังกฤษที่ไปประจำการอยู่ที่นั่นนำเกมการตีลูกขนไก่ กลับไปเล่นในเกาะอังกฤษ และเล่นกันอย่าง กว้างขวาง ณ คฤหาสน์“แบดมินตัน” ของ ดยุ๊คแห่งบิวฟอร์ด ที่ตำบล กล๊อสเตอร์เชอร์ ในปี ค.ศ. 1873 เกมกีฬาตีลูกขนไก่จึงถูกเรียกว่า “แบดมินตัน” ตามชื่อของสถานที่นับตั้งแต่นั้นมา