ประวัติกีฬาฮอกกี้

ประวัติกีฬาฮอกกี้

ฮอกกี้ เป็นเกมที่เล่นบนสนามหญ้าเรียบ และสนามต้องเป็นพื้นหญ้าที่แข็ง ซึ่งมีผู้เล่นฝ่ายละ 11 คน โดยการใช้ไม้งอ ๆ คล้ายกับตะขอตีบอลไปยังประตูฝ่ายตรงข้าม พิลฮอกกี้มีความแตกต่างไปจากฮอกกี้น้ำแข็ง

กล่าวคือ เป็นเกมที่เล่นด้วยไม้ซึ่งชาว Persians โบราณได้เป็นผู้คิดค้นขึ้น แล้วได้นำมาเล่นในกรุงโรม ซึ่งจะเห็นได้ที่เอเธนส์ ในปี 19- - เหตุอันนี้เขาเชื่อแน่ว่าเกมที่ใช้ไม้ตีมาจากตะวันออก ซึ่งนาย The mistocle ได้พบรูปแกะสลักบนฝาผนัง เมื่อปี 515 – 449 B.C. ซึ่งเขาได้บรรยายไว้เป็นส่วนหนึ่งของการต่อสู้ ซึ่งคล้ายคลึงกับเกมส์ปัจจุบันมาก

แต่ปลายไม้ของเขาได้ชี้ลงแทนที่จะชี้ขึ้น อันเป็นเหตุผลที่แสดงถึงการเริ่มต้นของกีฬากลางแจ้ง แต่ก็ยังเป็นที่สงสัยการเริ่มแบบเกมส์ที่ใช้ไม้ตี นาย Aztec Indian ได้พบหลักฐานที่แสดงว่าชนชาติ American Indian ได้เล่นเกมนี้มาหลายพันปีแล้ว

แต่ทั้งสองเหตุผลก็ยังเชื่อไม่ได้ การเล่นเกมนี้ในลอนดอน ซึ่ง Mr. William Fetzstefhen ได้กล่าวไว้ซึ่งมีเหตุผลคล้ายคลึงกันหลายอย่างซึ่งเขาเขียนไว้ในปี 1175

Modern Hockey

ประมาณ ปี 1875 เกมที่คล้ายกับโมเดลฮอกกี้ ได้เริ่มเล่นในประเทศอังกฤษ แต่ไม่นับว่าได้ประตู ถ้าหากเขาถูกลูกจากระยะมากกว่า 15 หลา ซึ่งเป็นส่วนที่ใกล้ประตูที่สุดแต่ผู้เล่นก็ไม่ต้องเป็นกังวลที่จะตั้งรับ คู่ต่อสู้นอกครึ่งวงกลม สโมสรที่มีชื่อเสียงที่สุดในสมัยนั้นก็คือ Wimbledon club เมื่อปี 1883 สมาชิกของเขาได้ใช้เชือกพันไม้แอช (Ash) ให้กลมเป็นลูกบอล

ต่อมาก็มีสมาคม หรือ สโมสรต่าง ๆ เพิ่มขึ้นมาเรื่อย ๆ ในเขตลอนดอน เกมนี้จึงได้ขยายไปครึ่งเมืองตะวันตก และทางเหนือของประเทศอังกฤษ นับแต่นั้นมาก็ได้จัดวันสำคัญของสมาคมฮอกกี้เรียกว่า bridle-day อย่างก็ตาม เมื่อวันที่ 18 มกราคม 1886 เป็นวันตั้งระเบียบฮอกกี้ขึ้น และก็ยอมรับเขตยิ่งประตู เมื่อปี 1895 การแข่งขันระดับชาติเป็นครั้งแรกก็ได้จัดขึ้นระหว่าง อังกฤษ กับ ไอร์แลนด์ ผลอังกฤษชนะ 5 – 0 ต่อมาประมาณปี 1900 คณะกรรมการระหว่างชาติก็ได้ปรับปรุงกติกา ซึ่งเป็นที่ตระหนักดีว่า กรุงเหล่านี้จะคุ้มครองแคว้น ไอร์แลนด์ เวลส์และอังกฤษ ซึ่งเป็นตัวแทนให้เป็นสมาชิกถาวร ต่อมาได้เปลี่ยนเป็นสภากรรมการฮอกกี้ระหว่างชาติ และเกมนี้ก็ได้แผ่ขยายออกมีสมาชิกเพิ่มขึ้นคือ สก๊อตแลนด์ ในปี 1902 และขยายตัวออกอย่างรวดเร็วตลอด British Isles จนกระทั่งมีสโมสรทั้งหมดประมาณ 100 แห่ง รวมทั้งโรงเรียนและมหาวิทยาลัยแต่ละแห่งก็มีบัตรประจำทีมของเขา

การแผ่ขยายของเกมฮอกกี้ไปทั่วโลก

ถึงแม้ว่าเกมนี้จะมีสมาคมไม่มากเหมือนฟุตบอล ซึ่งเป็นที่นิยมกันมากในประเทศต่างๆ ซึ่งแพร่ขยายทั่วโลก สมาคมระหว่างประเทศเหล่านั้นก็ยังเหลืออยู่ในอังกฤษอีกมาก และในสหรัฐฯ ก็ได้เข้ามาเป็นสหพันธ์ฮอกกี้ระหว่างชาติด้วย

เมื่อปี 1908 ฮอกกี้ได้เข้าร่วมกีฬาโอลิมปิก ที่จักรภพอังกฤษ หลังจากที่เงียบหายไปหลายปี ก็ได้กลับมาอีกครั้ง ในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิก ที่ลอนดอน ในปี 1948 การจัดการแข่งขันนั้นก็ได้ถือเป็นคณะกรรมการกลางระหว่างชาติ ซึ่งสหพันธ์ได้ถือเป็นแนวทางปฏิบัติและข้อบังคับตลอดไป ประเทศผู้นำในกีฬาประเภทนี้ ประมาณกลางศตวรรษที่ 2 คือ อินเดีย เนเธอร์แลนด์ อังกฤษ เยอรมนี ปากีสถาน ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ สเปน และสมาชิกของประเทศแอฟริกา อย่างไรก็ตาม กีฬาประเภทนี้ก็ได้พัฒนาได้อย่างรวดเร็วในซีกโลกตะวันตก มาตรฐานการเงินมั่นคงขึ้น และการแข่งขันระหว่างชาติก็มีมากขึ้น พร้อมกับ Cricket ฮอกกี้เป็นกีฬาประจำชาติของอินเดีย ซึ่งได้เข้าร่วมการแข่งขันในกีฬาโอลิมปิก และได้เป็นแชมป์ตลอดมา จนกระทั่งปี 1960 ซึ่งปากีสถานได้เป็นแชมป์ซึ่งผู้สื่อข่าวกีฬาก็ได้บันทึกไว้ ในปี 19-- ที่ลอสแองเจลิส แคลิฟอเนีย การออกเสียงกันว่าการเล่นแบบอินเดีย เป็นการเล่นลูกสั้นซึ่งถือเป็นแบบฉบับได้ แต่การเล่นของยุโรปมีทางโน้มเอียงไปทางลูกยาวตีลูกแรง นอกนั้นผู้เล่นของอินเดียและปากีสถานใช้ไม้ตีชนิดหัวสั้นซึ่งไม้นี้จะจับ ด้วยมือซ้ายเป็นการบังคับไม้ เพื่อพลิกหน้าไม้ได้สะดวกซึ่งไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนมือจับ ดังนั้น การเล่นโทรนบอลก็ทำได้ดีขึ้น

การใช้ไม้ชนิดหัวยาวจะตีดิน และไม่สะดวกกับการกลับหน้าไม้ ผู้เล่นชาวยุโรปก็เปลี่ยนมาเป็นไม้สั้น และสหรัฐฯ ก็เปลี่ยนวิธีการเล่นตามแบบฉบับอินเดีย แม้ว่าจะใช้เทคนิคแบบยุโรปก็ตาม

ข้อมูลจาก การกีฬาแห่งประเทศไทย (กกท.)

http://www.sat.or.th